Traceerbaarheid

Er zijn twee soorten tracering. 1:

1. stroomafwaarts tracering (van producent tot consument).

Bij "downstream"-tracering worden de goederen getraceerd langs de logistieke keten van de producent tot de consument. Deze procedure wordt meestal gebruikt bij retourzendingen of het terugroepen van producten die gebreken vertonen of onveilig zijn. Zo wordt bijvoorbeeld een volledige productie-eenheid "getraceerd" aan de hand van het partijnummer of een enkel exemplaar aan de hand van een individueel serienummer en kan zo uit de handel worden genomen.

2. stroomopwaarts tracering (van consument tot producent)

Bij "upstream"-tracing kunnen de goederen in kwestie worden getraceerd van de consument tot de handelaar, leverancier of producent. Dit is bijvoorbeeld nodig als in het product schadelijke stoffen of ziekteverwekkers worden aangetroffen, om andere consumenten tegen schade te beschermen (bijvoorbeeld door het product uit de handel te nemen of terug te roepen).
 

Volgens de regelgeving van de Europese Unie is traceerbaarheid voor sommige industrieën of producten verplicht. Deze omvatten, bijvoorbeeld, het volgende:

Traceerbaarheid van levensmiddelen:

Sinds 1 januari 2005 geldt de traceerbaarheidsverplichting overeenkomstig EU-Verordening 178/2002 voor alle schakels in de voedselproductie- en waardeketen: landbouwers, importeurs, vervoerders en de levensmiddelen verwerkende industrie, alsook groothandelaars en detailhandelaars in levensmiddelen. Elke verwerkingsstap, van zaaien tot verkopen, moet volledig worden gedocumenteerd. Daartoe worden onder meer batchnummers en barcodes gebruikt.

Traceerbaarheid van explosieven:

Overeenkomstig de EU-etiketteringsrichtlijnen 2008/43/EG (van 4 april 2008) en 2012/4/EU (van 22 februari 2012) moeten alle explosieven die in de EU worden vervaardigd of ingevoerd, kunnen worden getraceerd van de plaats van vervaardiging, via het in de handel brengen, tot de toepassing voor de eindgebruiker. Etikettering met Data Matrix-code garandeert een ononderbroken gegevensverzameling gedurende de gehele productie- of leveringsketen.

Traceerbaarheid van geneesmiddelen op recept:

Vanaf 9 februari 2019 wordt de EU-richtlijn ter bestrijding van namaak (2011/62) van kracht, waardoor geneesmiddelenfabrikanten verplicht worden alle verpakkingen van receptgeneesmiddelen te voorzien van de voorgeschreven veiligheidskenmerken. Het Track & Trace-systeem schrijft een individueel, gerandomiseerd serienummer voor in de vorm van een automatisch leesbare Data Matrix-code. Dit moet door de fabrikant in een nationale databank worden ingevoerd wanneer het product op de markt wordt gebracht en op juistheid worden gecontroleerd wanneer het in de apotheek wordt afgeleverd. Bovendien moet de verpakking voorzien zijn van een manipulatiebeveiliging die de integriteit en de originaliteit van de verpakking onmiddellijk herkenbaar maakt.